Tokyo Üniversitesi, Hongo kampüsünün yanındaki hongo caddesi üzerindeki Postahane. Japonya' da, dünyada bir ilk, postahane özellleşmiştir. Telekomdan bahsetmiyorum, yada bankadan bahsetmiyorum, bizzat posta servisi özellişmiştir. Yanlış hatırlamıyorsam yinede %51' i devletin.
Türkiye' de olmayan modelleri paylaşmak istiyorum vakit buldukça, çünkü burda inanılmaz arabalar var. Hergün yeni modelleri gördükçe, gözümü alamıyorum bakakalıyorum.
Japonyada yaşayan evsizler tabiiki de var, sanırım en fazlada Tokyo'da. Burası tam Tokyo' nun göbeği Shinjiku, tren istasyonu soldaki bina ve gördüğünüz gibi hemen şuracıkta uyumakta olan evsiz bir adam. İş bulamazlar mı acaba? Zannetmem, ya psikolojik sorunları var yada sisteme isyan ediyorlar.
Bu haritanın üzerine tıklayın ve iyice inceleyin. Yok böyle birşey. Gökdelenler şehri Shinjiku' da klasik "You are here"' lı harita. Fakat gökdelenler ilginç bir şekilde yansıtılmış. Eee, anime sanatı gelişince, ifade gücüde gelişiyor.
Japonya' da aşırı bir sağ parti var. Adını bilmiyorum. Arasıra caddelerden geçerler, hüzünlü şarkılar, dünya savaşından kalma ezgiler ve sözler. Genelde Japonya imparatorlukken kullandıkları bayrakları bulundururlar (Beyaz arabanın arka camındaki). Çok takan var mı bunları, yok gibi. Bir yandan ifade özgürlüğüde var. Herkes istediğini söylüyor. Burası Shinjiku, tam ekinin önü, siyah arabanın üstünde sanırım bir siyasetçi. Konuşuyorda konuşuyor. Ama dinleyen yok. Çok anlamadım ama, Çin'i kötülüyordu sanırım. Bizde bir 10 yıl evvel, yada siyasetçiler diyim, komşularımız ile ilgili beslediğimiz kaygularımızı kullanarak, bizi yönetmeye çalışırlardı... Sanırım işte böyle birşey.
Evet varmış, sahaflar çarşısıda varmış burada. Sendai' de yoktu. Sanırım, Istanbul' da olduğu gibi, büyük şehirlerde oluyor sadece. İkinci el kitapları olduğu kadar, ikinci el müzik CD'si, film vs gibi ürünler satan dükkanlarda vardı bir okadar. Valla içlerine ve fiyatlarına tenezzül edipte bakmadım, zaten karakterleri görünce korkuyor insan. Ha baksam, etrafımdaki insanlar bana bakıp nederler. "Vay be ben okuyamıyorum, adam Gaijin 外人 (yabancı) ama okuyor!!!" Levent' e bakalım çocuk kitabı dedik, hani resimli vs. onuda bulamadık.
販売機 Japonya bu aletler ile dolu. Emin olun her köşe başı, boş kalan heryeri bunlar doldurmuş. Adı hanbaiki. Açılımı içeçek satış makinaları. Türkiye' de olmayan birçok içecek. Yani susamasanızda, içecek olmasanızda, bişekilde aldırıyorlar size. Sadece soğuk değil, sıcak servis edilenlerde var. 
Akihabara' da geziyorduk. Birde baktık ki iki tane araba, önlerinde kuyruk, vatandaş malı götürüyor :). Evet Türk lezzeti, Türkiye'nin yurt dışına ihraç ettiği en bilinen yiyecek ''Döner''. Tokya' da birçok dönerci var böyle ayak üstü satış yapan. Daha öncede görmüştüm. Fakat ilanlarında HALAL diye yazanı hiç görmemiştim. Hemen gittik birer tane bizde baktık tadına. 500 yen, yani 8 TL, tanesi, fakat bize torpilli koydu sağolsun ustam. Böylece ilk hafta, ailem dışında ilk Türk ile konuşmuş oldum.
Japonya modası ile ünlü olduğu kadar mimarisi ilede ünlü bir şehir. Tanınmamış küçük bir sokakta ilginç bir mimari ile karşılaştım. Sahafcıların arasında sıkışmış bir bina. İlginç dış görünüşü ve rengi ile göz alıcı. Kapısına yaklaştığımda gördüm ki bir tiyotro imiş. Tokya' da eminim daha pekçok ilginç tasarımlar ile karşılaçacağım.
Akihabara 秋葉原 elektronik dunyasının gözbebeği, ruhu, can damarı...Bugün keşfetmeye çıktık ailecek. Envai çeşit ürünler, yeni çıkan cihazlar vede ucuz fiyata. Bir insan seli, kalabalık, bir sürü yabancı, ikinci el bilgisayarlar, Sendai' de bulamadığımız çeşit çeşit Japon ürünleri.
